NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
عَبْدُ
اللَّهِ
الْقَعْنَبِيُّ
حَدَّثَنَا
عَبْدُ
الْعَزِيزِ
يَعْنِي ابْنَ
مُحَمَّدٍ عَنْ
شَرِيكٍ
يَعْنِي
ابْنَ أَبِي
نَمِرٍ عَنْ
عَطَاءِ بْنِ
يَسَارٍ عَنْ
النَّبِيِّ صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
نَحْوَهُ
قَالَ
الرَّجُلُ
يَكُونُ
عَلَى
الْفِئَامِ
مِنْ
النَّاسِ
فَيَأْخُذُ
مِنْ حَظِّ هَذَا
وَحَظِّ
هَذَا
Nebi (s.a.v.)'den (bir
önceki 2783. hadisin) benzerini (miirsel olarak) Ata b. Yesar da (rivayet
etmiştir. Ata b. Yesar) Bir kimse, bir topluluk üzerinde (bilir kişi olarak
görevli) olur da bir şunun bir de bunun hissesinden alır. (İşte hadiste
yasaklanan budur) dedi.
İzah:
Gerek bu hadis-i
şerifte, gerek bir önceki hadis-i şerifte bilir-kişi veya başkan olarak bir
toplumun müşterek mallarım dağıtma görevini üzerine alan bir kimsenin, mal
sahiplerinin hisselerinden ken: dişine birşeyler ayırarak az da olsa, onların
haklarını ellerinden almasının yasak olduğu, ifade edilmektedir. Fakat bir
kimsenin müşterek bir malı, hissedarları arasında dağıtması karşılığında ücret
almasında herhangi bir sakınca yoktur. Hadis-i şerifte bunu yasaklayan bir
ifade de yoktur.